پوریا کودکی است ۹ ساله که والدینش او را برای ادامه درمان به کلینیک کاردرمانی آورده بودند. در خردسالی برای او تشخیص فلج مغزی شدید مطرح شده بود. در معاینات اولیه مشخص شد که فلج مغزی او از نوع همی پلژی اسپاستیک بوده که نیمه راست بدن او را مبتلا کرده است.
پوریا محدودیت های زیادی در فعالیت‌های روزمره زندگی خود احساس می کرد. به عنوان مثال او نمی توانست خوب راه برود، بدون زمین خوردن بدود، یا حتی بدون کمک، بندهای کفش های خویش را ببندد. دیگران باید کارهای او را انجام می دادند. در یک کلام، در اکثر فعالیتهای روزمره زندگی به دیگران وابسته بود.

ادامه>>