یکی از سوالات والدینی که به علائم بیش فعالی در فرزند خود مشکوک می شوند، این است که این اختلال از چه سنی قابل تشخیص است؟ اگر بخواهیم به طور مختصر در اینباره صحبت کنیم، می توان گفت علائم ADHD معمولا در سنین پایین مشاهده می شود. اما زمانی تشخیص داده می شود که وضعیت ثابت کودک تغییر می کند و ممکن است زمانی که شرایط کودک تغییر می کند، علائم این مسئله بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. اگر والدین با علائم ADHD یا همان اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه و تمرکز آشنا باشند، زودتر می توانند به این موارد دست یابند.
شناخت زودهنگام ADHD چه اهمیتی دارد؟
اهمیت شناخت علائم اختلالات یادگیری و یا اختلالی مانند ADHD در کودکان بر هیچکس پوشیده نیست. بی شک هر چه علائم زودتر شناسایی و درمان سریع تر انجام شود، کودک از عوارض بیش فعالی در جامعه بیشتر در امان می ماند. افراد مبتلا به ADHD ممکن است مشکلات دیگری مانند اختلالات خواب و اضطراب نیز داشته باشند. در زمان های گذشته شناخت این اختلال در کودکی بسیار کمتر بود و اغلب در سنین جوانی شناخته می شد.
مشکلات اختلال بیش فعالی درکوکان چیست؟
کودکانی که علائم بیش فعالی دارند، اغلب با مشکلاتی از این قبیل مواجه می باشند:
- آن ها برای خوابیدن در شب مشکل دارند.
- آماده شدن به موقع برای مدرسه برای این کودکان چالش است.
- گوش دادن و اجرای دستورالعمل ها به دلیل مشکلات توجه و تمرکز گاهی اوقات برای این کودکان امکان ناپذیر است.
- سازماندهی کردن کودکان مبتلا به ببیش فعالی همراه با نقص توجه و تمرکز دشوار است.
- کودکان مبتلا به این اختلال در درک موقعیت های اجتماعی خود درهر محیطی اعم از مدرسه مشکل دارند.
- خرید کردن از دیگر چالش های این کودکان است.
عدم توجه به این اختلال، موجب ادامه یافتن مشکل در دوره بزرگسالی می شود. افراد مبتلا به بیش فعالی همراه با نقص توجه و تمرکز در بزرگسالی ممکن است با اختلالات زیر مواجه باشند:
- سازمان دهی کار ها و مدیریت زمان
- تمرکز و تکمیل وظایف
- مقابله با استرس
- احساس بی قراری یا بی حوصلگی
- ریسک پذیری بسیار بالا (که در برخی موارد خطرآفرین است)
- مشکل در برقراری روابط و یا تعاملات اجتماعی در جامعه
✔️ اگر بیش فعالی درمان نشود چه عواقبی دارد؟
علائم اختلال بیش فعالی در کودکی چیست؟
شناخت برخی از علائم بیش فعالی در کودکان به والدین این امکان را می دهد که سریع تر این اختلال را کشف کنند:
- دست و پای بی قرار و تکان خوردن بیش از حد
- ناتوانی در ثابت نشستن در موقعیت هایی مثل کلاس درس
- به صورت مداوم در حال حرکت بودن
- دویدن در موقعیت و یا وضعیت نا مناسب
- مشکل در بازی کردن یا انجام دادن یک فعالیت به صورت بی سر و صدا
- زیاد حرف زدن
- قطع کردن صحبت دیگران
- حرف سؤال‌کننده را قطع کرده و پاسخ ناواضح به سوالات می دهد.
- مشکل در صف ایستادن و رعایت نوبت
- فراموشی در انجام کارها
همه موارد فوق ممکن است نشانه های بیش فعالی درکودکان باشد. البته این اختلال در صورتی که توسط والدین شناسایی شود، ممکن است علائم آن با سایر اختلالات اشتباه گرفته شود. بنابراین لازم است در صورت مشاهده هرگونه علائم جهت ارزیابی و درمان زودهنگام سریعا به کاردرمانگر مراجعه شود.
کودکانی که در مدرسه مشکل دارند اما در خانه یا با دوستانشان به خوبی کنار می آیند، احتمالاً با چیزی غیر از ADHD دست و پنجه نرم می کنند. همین امر در مورد کودکانی که در خانه بیش فعال یا بی توجه هستند، اما این موارد در تکالیف مدرسه و دوستی آنها بی تأثیر است، صدق می کند. بنابراین لازم است بررسی های دقیق تر در کلینیک کاردرمانی انجام شود.
درمان بیش فعالی در سنین پایین
درمان این روش به کنترل علائم و اختلالات کمک خواهد کرد. درمان معمولاً شامل داروها و مداخلات رفتاری است. تشخیص زودهنگام و درمان می تواند تفاوت زیادی در نتیجه ایجاد کند. علائم بیش فعالی، در صورت وجود، معمولا در سن ۷ سالگی آشکار می شود. همچنین ممکن است در سن پیش دبستانی این اختلال تشخیص داده شود.
با اینکه علائم این اختلال ممکن است در کودکی بروز پیدا کند، اما تا زمانی که کودک به محیط های اجتماعی نظیر مهدکودک، پیش دبستانی و مدرسه نرود، علائم کمتر برای والدین مشهود است.
سخن آخر
تشخیص بیش فعالی در سنین پایین به کنترل علائم و پیشرفت درمان کمک شایانی می کند. بنابراین مهم است والدین علائم این اختلال را در کودک خود بشناسند و در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک جهت اطمینان خاطر از سلامت فرزند خود به کاردرمانی مراجعه کنند. چرا که مراجعه زودهنگام به کاردرمانی جهت کنترل علائم اختلال و سیر پیشرفت آن بسیار کمک خواهد کرد.
سوالات متداول
